5نفر...

+دوست ندارم معرفی نامه ها رو تحویل بدم،من و عقایدم و اونجا،شبیه تابلو کج واسه یه اتاقیم

-میخوای بری شیراز!؟

+نه بیشتر دوست دارم واسه تورنتو درخواست بدم

-مطمئنی؟

+نمیدونم چرا هرچی بیشتر میگذره بیشتر مطمن میشم...حس عقب موندگی بهم دست میده...وقتی خاله میاد با ذوق از مردی صحبت میکنه که دنبال دختر کارمنده واسه ازدواج....یا کلاس های احمقانه اخلاق شنبه ها....دلم سیگار میخواد..لب دریا....

"ماهی"رو میدیدم،تبلور روح من بود انگار....

همانقدر حساس......همانقدر ناامید.....همانقدر یخ زدگی

تلفنم زنگ خورد فهمیدم اوست اما بازم اصرار کردم خودش را معرفی کند..گفت عجب سرنوشتی داری.متعجب شدم از حرفش...گفتم چرا...داشت حرف میزد اما در گوش هایم فقط پژواک تپش قلبم بود.صدایش را نمیشنیدم..خوشحال نبودم از تماسش

از خواب پریدم...ساعت 3 صبح بود

اما هنوزم قلبم در تپش همان زنگ بود...

+امیدوارم پاسپورتم جور بشه...

کلی کار نکرده که تا آخر هفته باید تحویل چاپخونه داده بشه و یک مغز کوچیک زنگ زده

بوی تعفن میده ذهنم،دریغ  از یه ایده که بتونم اجراش کنم...

بـه دنـبـــال محمـل چـنــان زار گریـم
کـه از گریـه‌ام نـاقـه در گـل نـشـینـد
 

من.نوشت:چـنــان زار گریـم.....

من.نوشت:خوشبختی یعنی شادی های کوچیک..مثلا بلیط کنسرت دریا دادور....

هیچ پروانه ای را در مشتم اسیر نکردم که زندگی اینگونه کرد با دل من....

من.نوشت:بودنت یک سال و رفتنت چند سال است....

من.نوشت:گفتم چرا اینجوری عاشق شدم و اینجوری دلم شکست...شراره گفت ما هم زیاد آدمای خوبی نیستیم...ما هم دل شکستیم....ما هم احساس اونایی که به ما گفتن رو نادیده گرفتیم...با خودم فکر کردم نکنه اونم یه روزی مثل من بد عاشق بشه....ته دلم گفتم خدایا این بلا رو سرش نیاری هااا...اون رو عاشق کن اما به عشقش هم برسون...نمیخوام هیچ کسی تو این دنیا مثل من درد بکشه...